کد مطلب:277260 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117
سیمای راستین ظهور مبارک حضرت مهدی
طبق آیات قرآن كریم كه در گذشته آمد، دین مبین اسلام، دین تمام مردم جهان و دین جامعه جهانی است. خداوند وعده فرموده است كه سرانجام این آیین پاك را بر همه ادیان غلبه دهد، و نظام جهان را بر پایه ایمان به خدا و احكام اسلام و برنامه های جاوید قرآن، استوار سازد و عدالت را ـ به معنی واقعی كلمه ـ در سراسر جهان برقرار و بشر را از نعمت آسایش و آرامش بهره مند سازد.
(هُوَ الَّذِی اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ كُلِّهِ)
«اوست خداوندی كه پیامبرش را با هدایت (قرآن) و دین حق فرستاد تا آن را بر همه ادیان پیروز گرداند».
طبق روایات بی شماری كه از ائمّه معصومین (علیهم السلام) رسیده است، تأویل این آیات، در هنگام ظهور حضرت ولی عصر (علیه السلام) آشكار خواهد شد.
با ملاحظه آیات یاد شده و وعده ای كه خداوند در مورد آینده اسلام و جهان، به بشر داده است، گسترش اسلام در سراسر جهان و غلبه آن بر سایر ادیان و زمامداری صلحا و شایستگان و تشكیل حكومت واحد جهانی در آخر الزمان، یك حقیقت قرآنی و یك امر حتمی و تخلف ناپذیر است.
بدون تردید از تاریخ ظهور اسلام تاكنون، این وعده الهی آن گونه كه خواست خدا بوده تحقق نیافته است؛ زیرا هم اكنون ادیان باطل، و آیینهای تحریف شده بسیاری در سراسر جهان وجود دارند كه بر عدّه زیادی از مردم روی زمین حكومت می كنند. پس با وجود این، آیا می توان گفت كه خدای تبارك و تعالی در مورد وعده ای كه داده است ـ العیاذ بالله ـ تخلّف خواهد نمود؟ آنچه مسلّم و تردیدناپذیر است، این است كه خداوند هرگز خلف وعده نمی كند. قرآن كریم در این باره می فرماید:
[ صفحه 424]
(فَلا تَحْسَبَنَّ اللّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلهُ). [1] .
«هرگز گمان مبر كه خداوند در مورد وعده هایی كه به پیامبرانش داده است خلاف كند».
پس شكّی نیست كه روزی فرا خواهد رسید كه اسلام بر همه ادیان غلبه كند، و تنها دین حاكم بر تمام جهان گردد.
پر واضح است كه برای تحقّق این وعده الهی، وجود یك رهبر الهی و آسمانی و روحانی لازم است كه با اتّكا به قدرت نامحدود خداوندی ظاهر شده، شالوده حكومت واحد جهانی اسلامی را بر اساس عدالت و آزادی استوار سازد، و با یك نبرد بی امان و رستاخیز عمومی، بشر را با «توحید كلمه» به سوی «كلمه توحید» سوق داده، سرتاسر كره خاكی را به یك كشور و یك اُمّت و یك حكومت تبدیل نماید و ریشه شرك، كفر و الحاد را از بنیاد و بن بركند و باپیاده كردن همه احكام اسلام، نشانی از فقر، جهل و ستم در جهان باقی نگذارد.
«... اسلام مبانی جغرافیایی سیاسی موجود جهان را كه بر قومیّت و هم نژادی و هم زبانی و نیز بر شرایط اقلیمی و جغرافیایی طبیعی و مانند آن استوار است و به عنوان حدّ و مرز میان كشورها شناخته می شود، صحیح نمی داند و به رسمیّت نیز نمی شناسد، و به جای آن تمام جهان و زمین پهناور خدا را، وطن انسان اعلام می دارد، و تشكیل حكومت واحد جهانی را در تحقّق آرمان واقعی انسانها ضروری می داند، و مشكلات پیچیده جهان و تعصّبات دینی و قومی و نژادی را با یك نوع «جهان وطنی» حل می كند. چنان كه اسلام، روز نخست در دنیایی كه اسیر تعصّبات دینی و قومی بود، نفخه تازه ای دمید و نژادهای مختلف ایرانی، رومی، تركی، حبشی و عربی را دور هم جمع كرد، و از همین جا حكومت جهانی در دنیا پایه گذاری گردید.
اگر آن روز، این طرح به طور كامل پیاده نشد، برای این بود كه آن روز، افكار جهانیان برای تحمّل حكومت توحید، آمادگی نداشت، ولیكن چنان نیست كه این وضع برای همیشه ادامه داشته باشد و لذا طبق قانون تكامل و به موجب آیات و روایات، این
[ صفحه 425]
آمادگی در آینده درجهان بشریّت پیدا خواهد شد. به طور قطع، جهان روزی را در پیش دارد كه افكار مردم كاملا بیدار می شود، و از قوانین خود ساخته و برنامه ها و مرامهای گوناگون و زمامداران طاغوتی خویش، مأیوس می گردند، و چاره دردها و مشكلات «لا ینحل» و پیچیده خود را از مكتب انبیا می جویند.
آری! خداوند حكیم «مهدی موعود (علیه السلام)» را برای یك چنین موقع حسّاسی ذخیره نموده، و قوانین و برنامه های حیات بخش اسلام را در نزد او ودیعه گذاشته است. بی گمان «مهدی موعود (علیه السلام)» در زمانی كه جهان آماده پذیرش حكومت واحد جهانی اسلامی است ظهور می نماید، و لذا در اندك مدّتی حكومتهای ضدّ مردمی در جهان، یكی بعد از دیگری سقوط می كند وتمام مردم جهان در شرق و غرب در زیر پرچم توحید جمع می شوند». [2] .
به طور خلاصه، آنچه از وعده های صریح قرآن در مورد آینده اسلام استفاده می شود این است كه، سراسر جهان باید به شكل یك ملّت، یك جامعه و یك اُمّت در آید، و آینده هر چه باشد و هر چه در جهان اتّفاق بیفتد ـ خواه صلح و خواه جنگ ـ دنیا به سوی این هدف پیش می رود و به طرف یك حكومت متّحد جهانی گام می سپارد. حكومتی كه اگر عملی شدن آن در چهارده قرن قبل یك محال عادی بود، امروز با پیشرفت سریع بشر در علم و صنعت و تكنولوژی، امكان آن بیشتر و بیشتر شده است، تا جایی كه بسیاری از دانشمندان و سیاستمداران واقع بین جهان در باره ضرورت آن به صراحت سخن می گویند، و آن را به عنوان یك طرح مهم و ممكن، پذیرا شده اند و كلّیه جوامع بشری نیز بر اثر ظلم و ستمهایی كه قدرتمندان در حق آنها روا می دارند، خود را برای چنین روزی آماده و مهیّا می كنند.
اكنون این سؤال پیش می آید كه حضرت مهدی (علیه السلام) چه ویژگی هایی دارد كه می تواند در مقابل قدرت های نظامی جهان بایستد و بر آنها پیروز شود و حكومتی واحد، برای اداره جهان تشكیل دهد؟ یاران آن حضرت چه خصوصیاتی دارند تا او را در تشكیل این حكومت فراگیر، یاری كنند؟
با استمداد از آیات و روایات، به این دو پرسش پاسخ می دهیم.
[ صفحه 426]
(هُوَ الَّذِی اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ كُلِّهِ)
«اوست خداوندی كه پیامبرش را با هدایت (قرآن) و دین حق فرستاد تا آن را بر همه ادیان پیروز گرداند».
طبق روایات بی شماری كه از ائمّه معصومین (علیهم السلام) رسیده است، تأویل این آیات، در هنگام ظهور حضرت ولی عصر (علیه السلام) آشكار خواهد شد.
با ملاحظه آیات یاد شده و وعده ای كه خداوند در مورد آینده اسلام و جهان، به بشر داده است، گسترش اسلام در سراسر جهان و غلبه آن بر سایر ادیان و زمامداری صلحا و شایستگان و تشكیل حكومت واحد جهانی در آخر الزمان، یك حقیقت قرآنی و یك امر حتمی و تخلف ناپذیر است.
بدون تردید از تاریخ ظهور اسلام تاكنون، این وعده الهی آن گونه كه خواست خدا بوده تحقق نیافته است؛ زیرا هم اكنون ادیان باطل، و آیینهای تحریف شده بسیاری در سراسر جهان وجود دارند كه بر عدّه زیادی از مردم روی زمین حكومت می كنند. پس با وجود این، آیا می توان گفت كه خدای تبارك و تعالی در مورد وعده ای كه داده است ـ العیاذ بالله ـ تخلّف خواهد نمود؟ آنچه مسلّم و تردیدناپذیر است، این است كه خداوند هرگز خلف وعده نمی كند. قرآن كریم در این باره می فرماید:
[ صفحه 424]
(فَلا تَحْسَبَنَّ اللّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلهُ). [1] .
«هرگز گمان مبر كه خداوند در مورد وعده هایی كه به پیامبرانش داده است خلاف كند».
پس شكّی نیست كه روزی فرا خواهد رسید كه اسلام بر همه ادیان غلبه كند، و تنها دین حاكم بر تمام جهان گردد.
پر واضح است كه برای تحقّق این وعده الهی، وجود یك رهبر الهی و آسمانی و روحانی لازم است كه با اتّكا به قدرت نامحدود خداوندی ظاهر شده، شالوده حكومت واحد جهانی اسلامی را بر اساس عدالت و آزادی استوار سازد، و با یك نبرد بی امان و رستاخیز عمومی، بشر را با «توحید كلمه» به سوی «كلمه توحید» سوق داده، سرتاسر كره خاكی را به یك كشور و یك اُمّت و یك حكومت تبدیل نماید و ریشه شرك، كفر و الحاد را از بنیاد و بن بركند و باپیاده كردن همه احكام اسلام، نشانی از فقر، جهل و ستم در جهان باقی نگذارد.
«... اسلام مبانی جغرافیایی سیاسی موجود جهان را كه بر قومیّت و هم نژادی و هم زبانی و نیز بر شرایط اقلیمی و جغرافیایی طبیعی و مانند آن استوار است و به عنوان حدّ و مرز میان كشورها شناخته می شود، صحیح نمی داند و به رسمیّت نیز نمی شناسد، و به جای آن تمام جهان و زمین پهناور خدا را، وطن انسان اعلام می دارد، و تشكیل حكومت واحد جهانی را در تحقّق آرمان واقعی انسانها ضروری می داند، و مشكلات پیچیده جهان و تعصّبات دینی و قومی و نژادی را با یك نوع «جهان وطنی» حل می كند. چنان كه اسلام، روز نخست در دنیایی كه اسیر تعصّبات دینی و قومی بود، نفخه تازه ای دمید و نژادهای مختلف ایرانی، رومی، تركی، حبشی و عربی را دور هم جمع كرد، و از همین جا حكومت جهانی در دنیا پایه گذاری گردید.
اگر آن روز، این طرح به طور كامل پیاده نشد، برای این بود كه آن روز، افكار جهانیان برای تحمّل حكومت توحید، آمادگی نداشت، ولیكن چنان نیست كه این وضع برای همیشه ادامه داشته باشد و لذا طبق قانون تكامل و به موجب آیات و روایات، این
[ صفحه 425]
آمادگی در آینده درجهان بشریّت پیدا خواهد شد. به طور قطع، جهان روزی را در پیش دارد كه افكار مردم كاملا بیدار می شود، و از قوانین خود ساخته و برنامه ها و مرامهای گوناگون و زمامداران طاغوتی خویش، مأیوس می گردند، و چاره دردها و مشكلات «لا ینحل» و پیچیده خود را از مكتب انبیا می جویند.
آری! خداوند حكیم «مهدی موعود (علیه السلام)» را برای یك چنین موقع حسّاسی ذخیره نموده، و قوانین و برنامه های حیات بخش اسلام را در نزد او ودیعه گذاشته است. بی گمان «مهدی موعود (علیه السلام)» در زمانی كه جهان آماده پذیرش حكومت واحد جهانی اسلامی است ظهور می نماید، و لذا در اندك مدّتی حكومتهای ضدّ مردمی در جهان، یكی بعد از دیگری سقوط می كند وتمام مردم جهان در شرق و غرب در زیر پرچم توحید جمع می شوند». [2] .
به طور خلاصه، آنچه از وعده های صریح قرآن در مورد آینده اسلام استفاده می شود این است كه، سراسر جهان باید به شكل یك ملّت، یك جامعه و یك اُمّت در آید، و آینده هر چه باشد و هر چه در جهان اتّفاق بیفتد ـ خواه صلح و خواه جنگ ـ دنیا به سوی این هدف پیش می رود و به طرف یك حكومت متّحد جهانی گام می سپارد. حكومتی كه اگر عملی شدن آن در چهارده قرن قبل یك محال عادی بود، امروز با پیشرفت سریع بشر در علم و صنعت و تكنولوژی، امكان آن بیشتر و بیشتر شده است، تا جایی كه بسیاری از دانشمندان و سیاستمداران واقع بین جهان در باره ضرورت آن به صراحت سخن می گویند، و آن را به عنوان یك طرح مهم و ممكن، پذیرا شده اند و كلّیه جوامع بشری نیز بر اثر ظلم و ستمهایی كه قدرتمندان در حق آنها روا می دارند، خود را برای چنین روزی آماده و مهیّا می كنند.
اكنون این سؤال پیش می آید كه حضرت مهدی (علیه السلام) چه ویژگی هایی دارد كه می تواند در مقابل قدرت های نظامی جهان بایستد و بر آنها پیروز شود و حكومتی واحد، برای اداره جهان تشكیل دهد؟ یاران آن حضرت چه خصوصیاتی دارند تا او را در تشكیل این حكومت فراگیر، یاری كنند؟
با استمداد از آیات و روایات، به این دو پرسش پاسخ می دهیم.
[ صفحه 426]
[1] سوره ابراهيم، آيه 47.
[2] او خواهد آمد، ص 151.